Czego nigdy włosom nie zrobię? :)

Ponieważ od wczoraj trzyma mnie megaprzeziębienie i nie ma mowy o tym, abym wyszła z domu, z nudów mogę sobie pozwolić na taki "rekreacyjny" wpis :) Takie hasło zobaczyłam kiedyś na jednym z blogowych tagów i pomyślałam sobie, że jest to fajny pomysł na notkę.

Czego nigdy włosom nie zrobię...? Tak naprawdę tych rzeczy jest bardzo dużo. Od zawsze dbałam o to, aby się nie niszczyły (choć nieumiejętnie) i ogólnie unikałam nadmiernej stylizacji, ryzykownego cięcia, farbowania. W dalszym ciągu priorytetem jest dla mnie kondycja włosów, a niestety wiele zabiegów, jakim można je poddać, nie służy im. Stąd też prawdopodobnie nigdy nie podejmę wobec moich włosów jakiś nieostrożnych kroków, które mogłyby im zaszkodzić, ale postaram się przybliżyć choć kilka takich rzeczy, którym mówię nie :) Wyznaję jednak zasadę "nigdy nie mów nigdy" i nie mogę obiecać, że na którąś z tych rzeczy się kiedyś nie zdecyduję, ale póki co sobie tego nie wyobrażam ;p

No to zaczynamy :)

 1. FARBOWANIE  

Nigdy nawet przez myśl mi nie przeszło, aby przefarbować włosy. Przyczyny są trzy. Po pierwsze, każde farbowanie niszczy włosy. Można mówić, że taka metoda bardziej, druga mniej, ale dla mnie farbowanie od zawsze równało się ze zniszczeniem włosów. Moja mama zawsze farbowała swoje na jasny blond (dopiero od kilku lat na brąz) i zawsze były suche, pokruszone, źle się układały. Drugą przyczyną jest to, że moje włosy są naturalnie bardzo ciemne. Z tego powodu bardzo ciężko byłoby je rozjaśnić (wolę nie myśleć, co by z nich zostało po takim zabiegu...), a jeśli chciałabym je przyciemnić, musiałabym wybrać odcień czarny, bo do tego już niewiele mi brakuje i chyba tylko farbowanie czernią byłoby na nich widoczne. Nałożenie wszelkich kasztanowych, ciemnych brązów nie miałoby sensu, a farbować na czarno się póki co nie chcę. Trzecią przyczyną i chyba w sumie najważniejszą jest to, że bardzo lubię swój naturalny kolor, dobrze się w nim czuję i nie mam zamiaru się z nim rozstawać :) Żeby potem walczyć z odrostami, blaknięciem, niemożliwością powrotu do odcienia naturalnego? Po co?

Tak więc za farbowanie włosów wezmę się chyba dopiero, jak zacznę siwieć ;p Jeśli jednak kiedyś się za to wezmę, raczej nie wybiorę jasnego blondu ani intensywnych, wyrazistych rudości.

Nie mogę zrozumieć Joanny Koroniewskiej, która swoje piękne, jasnobrązowe włosy przefarbowała na blond. Z pięknych, gęstych włosów, które od zawsze były jej największym atutem, zostały jej spalone przeciętniaki, na dodatek wcale nie jest jej jakoś wyjątkowo do twarzy w tym odcieniu. Apelowałabym o powrót do naturalnego koloru, ale cóż, widać celebryci już tak mają, że kochają 'gwiazdorski' tleniony blond...

Na zdjęciu moja ulubiona artystka, Alexz Johnson - kadr pochodzi z pierwszego sezonu serialu Instant Star, w którym nosiła na głowie intensywną czerwień. Kiedyś ten kolor bardzo mi się podobał, jednak teraz uważam, że jest zbyt wyzywający, nieco lansiarski i kojarzy mi się z takim nastoletnim buntem, z którym mam niewiele wspólnego. Poza tym kolor łatwo płowieje i wygląda dobrze w zasadzie tylko do pierwszego mycia - Alexz swoje włosy musiała farbować codziennie!

 2. TRWAŁA ONDULACJA  

Przyczyny podobne jak w przypadku farbowania - trwała bardzo niszczy włosy. Ostatnio nawet myślałam, czy nie zdecydować się na jakieś ładne, lekkie falowanie - koleżanka sobie zrobiła i wyglądało to całkiem fajnie. Zrezygnowałam jednak, bo wiedziałam, że włosy się zniszczą i już i rzeczywiście, kondycja fryzury koleżanki dużo na tym straciła. Poza tym niezbyt dobrze czuję się w lokach, choć w sumie delikatnymi falami bym nie pogardziła ;)

włosy zniszczone trwałą :(

 3. MOCNE CIENIOWANIE  

Nad tym nie będę się już rozwodzić, wszystko napisałam w tej notce ;)


 4. DREDY  

Po pierwsze znowu niszczą włosy, po drugie - nie wyobrażam sobie mycia, a po trzecie to nie moje klimaty ;) Ponadto włosy, które odrastają po dredach wyglądają jakby przeszły kataklizm - tysiąc razy gorzej niż po spaleniu prostownicą, farbą lub trwałą :( Takie cienkie, jakie czasem robią murzynki, wyglądają znośnie, ale na ogół uważam, że to nie jest fryzura dla kobiet. U facetów ok, ale według mnie w damskiej wersji bardzo ujmują kobiecości.

jestem na NIE...

 5. WARKOCZYKI  

Wyglądają całkiem fajnie, ale wiem, że źle bym się czuła w takiej fryzurze. Po pierwsze nie wiem, jak bym je myła, po drugie - z warkoczyków pewnie powychodziłyby pojedyncze włosy i po jakimś czasie wyglądałabym koszmarnie. Poza tym na takie włosy ciężko byłoby nałożyć olej czy odżywkę ;) Ale przyznaję, że warkoczyki, w przeciwieństwie do dredów, potrafią dodać uroku.

jestem na TAK :)

Co więcej... to chyba tyle, jeśli chodzi o kombinowanie z włosami, choć pewnie jeszcze znalazłoby się parę rzeczy, których nie zaaplikowałabym włosom. Oczywiście poza wymienionymi zabiegami nie zamierzam ich też spalić prostownicą, lokówką, ani nadmiernie wysuszyć suszarką lub dopuścić do stanu, kiedy rozdwojone końcówki sięgną ucha... ;)

A tymczasem uciekam na gorącą herbatę, bo ból gardła i katar nadal nie ustępują...

Pozdrawiam

Klaudia :)